Kırç: Havadaki su buharının, çok soğumuş ağaç dalları, tel, saçak, vb cisimler üzerinde yoğunlaşarak buz tabakası hâline gelmesine kırç denilmektedir.
Dolu: Havada su buğusunun birden yoğunlaşıp katılaşmasından oluşan, türlü irilikte, yuvarlak veya düzensiz biçimli saydam buz parçaları durumunda yere hızla düşen bir yağış türü.
Kar: Havada bulunan su buharının donmasıyla oluşarak yeryüzüne yağan beyaz ve hafif buz billurları.
Sulu sepken: Yağmurla karışık bir biçimde yağan (kar). [Şapıldak – Bolu Yığılca bölgesi]
Lapa lapa: Yassı ve iri taneler durumunda (kar yağmak).
Kuşbaşı: iri taneli yumak halinde yağan kar.
Tipi: Kar fırtınası. İnce bulgur tanesi biçiminde, yolları ve geçitleri kapayabilen yeğin kar fırtınası.
Kanada’da yaşayan Inuit yerlilerin ise karın kültürlerinde ayrı bir yeri olduğunda birçok kelimeleri var. İlk kara, ‘apingaut’… Özel ayakkabı giymeyi gerekiren kara, ‘taiga’… Toz biçimindeki kara, ‘nutagak’… Eritip su elde etmeye yarayan cinsten kara, ‘aniuk’… Suyun üstünde yüzen kara, ‘quanisqineq’… Barınak yapmaya uygun kara, ‘auverk’… Elbisenin üstünde toplanan kara, ‘aputainnarowok’… Rüzgarın etkisiyle barınaktan içeriye giren kara, ‘sullarniq’… Kar fırtınasına yakalanmaya, ‘navcite’ diyorlar…
Kaynak: TDK Sözlük, internet sözlükleri, Aykut İnce.
YILDIRAY LİSE 