Ağaçlar çiçekte hey kar…
Ağaçlar çiçekte hey rüzgar…
Biraz sakin…
Sakin…
17mart2013
kar
Bir karanfil düşmüş Ankara sokaklarına
Soğuk bir Ankara gecesi
Kar yağsam mı, yağmasam mı
diye düşünüyor.
Gökyüzü açık
Soğuk mu, soğuk ama
Üşüyor insan
*
Büklüm büklüm sokaklardan birinde
Bir karanfil çıktı karşıma gecenin bir vakti
Ankara sokaklarına düşmüş bir karanfil
Kim bilir ne anlatmak istedi?
Birisinden diğerine
Veya bizlere
*
Bir kan kırmızı karanfil
düşmüş ha dostlar
Ankara sokaklarına.
19aralık2012
Fotoğraf: Yıldıray Lise – Ankara Dikmen – Soğuk bir kış gecesi
Kar var bütün sokaklarında
Ankaralı uyandı bu sabah
Uzun süredir beklediği beyazlığa.
*
Kar var bütün sokaklarında
Ankara’nın
bağlarında,
büklüm büklüm yollarında.
*
Kar var tüm mısralarımda
Sen var her yerde.
17aralık2012
Fotoğraflar: Yıldıray Lise – Ankara Dikmen – 17aralık2012
Pazarın köründe
Bir beyazlığa uyanmak
Pazar sabahın köründe
Uykuya en çok ihtiyacın olan günde
Aniden uyanmak
İçinde bir mutlulukla
Kalkıp pencereyi açmak
Bulutların dağılıp
Güneşin hakim olduğu
Karlı tepeleri görmek
Derin derin nefes çekmek
Mutluluğu sarar
Her yanımı sensizlikte bile
Ha bir de kuş cıvıltıları…
2010yılındanbirgün
Kar, adamım kar
(Fotoğraf: Yıldıray Lise – Ankara Botanik Parkı – Uzun Eşek Oynayan Çocuklar Heykeli)
Kar, adamım kar
Örter ya yeryüzünü
Pamuk örtüsüyle
Birbirinden farklıymış ya her tanesi
Bana da neşe katar
Gönül kumbaramda çoğalırlar bir bir
Mutlanırım
Huzura gark olurum
Yüzümde garip bir gülümseme
Geçerim kendimden
Kar tanesi olup
Kavuşurum toprağa
Üzerime düşer kardeşlerim
Sıkışırız
Tıkış tıkış
Mahşeri kabalalık
Ben mutlanırım
Kar, adamım kar
2010yılındanbirgün
Not: Edip Cansever’in “Sonrası Kalır 1 Bütün Şiirleri” kitabı arasında buldum bu mısralarımı
YILDIRAY LİSE 